Vandaag zijn onze jongens 18 maanden, anderhalf jaar alweer, wat gaat het hard!
Vlak na hun verjaardag zijn ze begonnen met lopen! Daan liep net wat eerder, maar werd twee weken later al gevolgd door Sam. Heel leuk om te zien en erg handig voor ons, want de hele dag twee jongens van toen in totaal 20 kilo tillen valt niet mee. Inmiddels rennen ze echt het hele huis door en vooral achter elkaar aan, met veel lol en geschater. Ook buiten lopen is één groot feest voor ze, maar dit doen we alleen als mijn man en ik samen met ze naar buiten gaan. Buiten is één grote ontdekking voor ze, dus als ze een kat of hond zien steken ze gewoon over…
Qua spraakontwikkelingen liggen ze voor op hun leeftijdsgenoten. Dit hadden we zelf niet in de gaten, tot de crècheleidsters ons erop wezen dat ze op deze leeftijd normaal gesproken niet zo’n grote woordenschat hebben. Super leuk om te horen natuurlijk! Maar vooral erg handig dat ze nu kunnen vragen om drinken/eten of aan kunnen geven dat ze het eten niet lekker vinden en liever aardappels hebben in plaats van pasta.
Verder gaat het eigenlijk hartstikke goed met ze: ze eten prima (hebben vooralsnog geen voedselallergieën van mij geërfd!), slapen ‘s nachts goed door (heerlijk!!!) en kunen heel leuk samen spelen. Soms is speelgoed delen natuurlijk niet leuk, vooral als het nieuw speelgoed is… dan moeten we er even tussen springen voordat er gewonden vallen, hahaha, maar over het algemeen gaat het delen en ruilen van speelgoed heel goed.
Qua uiterlijk lijken ze echt totaal niet op elkaar: Daan is nog steeds een volle kledingmaat groter dan Sam en ook hun andere uiterlijke kenmerken verschillen (kijk maar op de foto’s). Ze lijken wel enorm veel op ons: Daan is echt sprekend mij als ik baby/peuterfoto’s van mezelf bekijk en Sam is echt duidelijk mijn man! Heel leuk om te zien. En omdat ze qua uiterlijk zoveel verschillen, vragen mensen op straat ons dan ook vaak hoeveel maanden zij schelen… Euhhh nou 14 minuten… zo grappig om dan de reacties te zien!
Met mij gaat het ook goed. Ik zit lekker in mijn vel en de laatste zwangerschapkilo’s zijn er nu eindelijk af! Het heeft even geduurd, maar ik schoot dan ook van 56 kilo naar 89 kilo… Volgende maand zijn mijn man en ik 12,5 jaar samen (en 2,5 jaar getrouwd!) en gaan we voor het eerst sinds de jongens er zijn een lang weekend met z’n tweetjes weg! De jongens slapen dan bij de opa’s en oma’s en wij gaan lekker een paar daagjes samen er tussen uit. Heb een leuk hotel in het centrum van Antwerpen geboekt, hebben er veel zin in!
Liefs, Lin
reacties (0)